Yarışmak istedim ben hayat ile,
Toplattı ardından nal garip garip.
Ulaşamadan ben tam bir menzile,
Önümde çar etti yol garip garip.
Su olmak isterken gonca çiçeğe,
Ses çıkartamadım nice böceğe,
Rüyadan uyandım döndüm gerçeğe,
Solunca elimden gül garip garip.
Hayaller hep uzak, ümitler yüksek,
Engel mi olacak küçük bir tümsek?
Fırtınalar koptu, çakınca şimşek!
Titredi içimden hal garip garip.
Yaşamak diyoruz biz buna güya,
İşimiz emanet hepten Mevlaya!
Haykırrmak istedim bütün dünyaya,
Konuşmadan sustu dil garip garip.
İnsanım ben insan, sanma ki koyun,
Feleğe direndim eğmedim boyun,
Çevirdi çarkını eyledi oyun,
Düz ovada şaştı kul garip garip.
Belki bir desise, belki bir hile,
Bir yaşam boyunca neden bu çile?
Göndermek istedim mektup Azrail'e,
Yapışmadı gitti pul garip garip.
Abbas'ım kapıldım hayat seline,
Düştüm genç yaşımdan gurbet eline,
Dertleri yükledim sazın teline,
Bozuldu çalmadı tel garip garip.
Ankara - 24.02.2003
Kaynak: Yeniden Doğmak...Yeniden Yaşamak
Abbas Yurt