Kanser (Lenfoma) illetine yenik düşen
Yüzbaşı Ahmet GEZERGÜN'e ithafımdır.
Ben mertliği ile tanıdım onu,
Tam bir eroğluydu Yüzbaşı Ahmet.
Hiç düşünmemişti böyle bir sonu,
Hep hayat doluydu Yüzbaşı Ahmet.
Her şeye yetse de ondaki iman,
Kaderi kırmıştı bir kere dümen!
Hayata küsmedi feleğe rağmen,
Çünkü umutluydu Yüzbaşı Ahmet.
Neler oluyordu, şaşkınca sordu...
Yapacakları çoktu, hayaller kurdu!
Bu nasıl düşmandı, sinsice vurdu,
Bir irfan yoluydu Yüzbaşı Ahmet.
Etrafına hayat veren bir çamdı,
Bilenlerin ona güveni tamdı.
Her yönüyle adam gibi adamdı,
Güven sembolüydü Yüzbaşı Ahmet.
Sevgi biçiyordu ektikleriyle,
Mutlu oluyordu sevdikleriyle!
Belki üzülse de çektikleriyle,
Yine de mutluydu Yüzbaşı Ahmet.
Kahpe Felek erken hesap sormuştu,
Tüm yaşadıkları onu yormuştu!
O koskoca yürek birden durmuştu,
Artık huzurluydu Yüzbaşı Ahmet.
06.08.2005