Asırlardır yâd ellerin,
Gümüş tasla sunduğu
Ve benim bal şerbeti diye
Yudumladığım şey,
Meğer zehirmiş
Hayat damarlarımı kurutan katranmış
Ak dünyamı karartan.
Anladım, sonra dönüp
Ta uzaklarda kalmış.
Tıpkı ben gibi karalanmış mazime
Buna rağmen elin olmuş halime.
Ağladım bir millet ki,
Katranlanmış geceleri
Billurlaşmış seherleri taşıyan.
Bir devlet ki zalimi bütün zulmüyle boğan
Mazlumun sırtını şefkatle okşayan
Ve hazan da dökülen kutsal kanların
Baharda burcu burcu gül olduğu
Vatan,
İşte o benim.
Benimdi onlar,
Lakin bugün uzağız birbirimize
Aramızda uçurum
Ufkumuzu karartan birileri var.