Gözlerinden tanıdım seni,
Gözlerinden...
Halbuki,böyle değildin!
Ne ümitlerin vardı,
Ne günlerin vardı yaşanacak.
Ama gözlerin kalmış işte,
Yalnızca gözlerin
Seni tanıdım.
Nelerden bahsetmiştim derslerimde,
Mutluluk oyunları öğretmiştim.
Aslında biliyordum zor olduğunu
Bu hayatın
Söyleyememiştim
Üzgünüm,diyememiştim.
Nasıl harcar hayat bizi,
Biliyordum
Tercübeliydim.
Ülkemin şartlarıda belliydi...
Ama diyemedim.
Gençtiniz,delikanlıydınız
Dinlemiyordunuz
İnanmıyordunuz
Solarsınız desem yaşamadan solardınız
Biliyordum.
Seni gözlerinden tanıdım,
Aslında hepinizi tanıyorum çocuklarım.
Neler olabileceğini biliyorum
Çaresizim!
Bilgiler yumak yumak,
Gerçekler muama...
Ya sizler,
Yaşamadan soluyorsunuz
Üzülüyorum.
Beni suçlamıyorsunuz,biliyorum
Arkadaşlarımıda...
Ama,çok üzülüyorum.
Sizi görmek istediğim yerde değilsiniz,
Bu öğretmeniniz Adnan deniz.
Sizleri seviyorum
Güllerim soluyor biliyorum,
seni gözlerinden tanıyorum
ve...ölüyorum.