Bir can gördüm,
Bir köyün en ücra köşesinde.
Mutlumu,mutlu
Umutlumu,umutlu...
Kar kış demeden yapayalnız.
Nedir dedim mutluluğun,
Çocuklarını gösterdi
Çoçuklarki....
Bir değil,beş değil
Yüzdü, yüzelliydi.
Uzaklardan,
Ta uzaklardan geliyorlardı.
Aydınlığı,bilgiyi bayrak yapıp.
Öğretmenmiş öğrendim,
Köy öğretmeniymiş
Öğrencileriymiş bu çoçuklar!
Omuzları çekik,
Soğuktan donmuş elleri
Kucaklamış çiçekleri
Öğretmenim diyor dilleri.
Duydumki,
Onlara bağlamışlar geleceklerini
Duydumki,ondan mutluymış öğretmenleri.