Ad...
sen benim en güzel düşüm oldun
kül olmuş bir günün akşamında
bir daha içilmeyecek giz şarabın
yaşadıkça
korkuyorum
büyü bozulur
karabasan olur diye düş
uzadıkça
şimdi parmak uçlarımda
ışıksı bir toz bırakıp giden kelebek
vaktevvel bir ad ver bana
bir adım olsun
yalnızca senin bildiğin
şiirden damıtılmış
uykularımın arasında
nereden çağırsan işiteceğim
ve içinde
pür gibi yeşereceğim
beni andıkça
ben yitmeden karanlıkta
düş bitmeden
vaktevvel bir ad ver bana...