Annem hediye etmişti seni bana
Senin üstünde nice şiirler yazmıştım
Çayım gecikince hanıma da kızmıştım
Gurur duyardın benimle, hava atardın diğerlerine
95 kiloluk � ö.ç.m � yi taşıyorum diye
Şöyle bir gerineyim dedim
Uzattım ayaklarımı
Ellerimi ensemde birleştirdim
Ama vicdansız sandalye
Sen yok musun, sen?
Beni yerlerle birleştirdin
Sayende kalçamı tutarak yürüyorum
Aynada sanki Ada Vapuru�nu görüyorum
Sana da iyi oldu ama
İki ayağın birden kırıldı
Masadaki karpuzlar yerlere saçıldı
Belki Çağ-Ötem�in ahı öteledi
Ona da az takılmadım, konuştum ileri geri
Yoksa Tonbul�un ahı mı tuttu ne?
Az mı yazdım, tombulum tombulum, diye
Oğlum dedi, baba sandalye evde popüler oldu diye
Bedava verseler, plastik sandalye almam hediye�
� ö.ç.m �