Senin boynun bükük,
Omuzların çökmüş,
ellerin titrek...
Islanmış gözlerinle,
Pişmanlığın en derin kuyusunda,
Ne söyleyeceğini bilemez halde
Umarsızlığını gördüğümde titredim.
Küçük yüreğin koca davula rakip.
Öyle atıyordu ki,
Deprem oluyor sandım.
Ve fısıltıyla �Beni bağışla� dedin.
İşte o an,
İçimdeki karanlık aydınlandı,
renklendi,
Allandı, pullandı.
Gökkuşağına yollandı.