Sen; Korkarak uyandığım sabahın,
Umutlarıyla oluşan, aydınlık gibisin.
Rüyalarıma karışan kâbusun,
İçerisinde attığım çığlık gibisin.
Sen; Geçmişimde karanlık yasakların,
Her dine mensup, mabedi gibisin.
Önünde halka kurmuş divanelerin,
Cehennemi söndüren ateşi gibisin.
Sen; Cennet bahçelerinde bir çiçek,
Güzelliğinle destan olmuş, sultan gibisin.
Benliğimde acıyla kavrulmuş gerçek,
Sanki içimi serinleten Kevser gibisin.