Zoru bir arada görünce sustu
Beklediği hava karanlık pustu
Aydınlanınca yer nasıl da tustu
Vatan için büyük kayıp çöp adam.
Her devirde onun borusu öter
Sobası yoksa da bacası tüter
Tüm dairelerde işleri biter
Ömrünce bilmedi ayıp çöp adam.
Vücudu narin her şekile girer
Açılmaz kapı yok aç birer birer
Dededen mirastır toruna gider
Değilse kulluktan caymaz çöp adam.
Çizgi kahramanı gibi sevimli
Profesörden daha da deneyimli
Podyumda mankenler gibi alımlı
Herkesi sıradan saymaz çöp adam.
Eteği zil çalar gözü oynaşta
Donkişot misali daim savaşta
Derdi başka bunun olmaz barışta
Çok değil doğuştan lavuk çöp adam.
Tuvali yok ama ressam sanırsın
Sen onu görmeden bile tanırsın
Kanmam deme sakın öyle kanarsın
Marifeti çoktur haylaz çöp adam.
Söylemez doğruyu yalan mübahtır
Dikilsen önüne mertlik günahtır
Cimrilikte öncü hayli tamahtır
Ettiğini çabuk bulmaz çöp adam.
İstediğin kadar öfkeli bağır
Haline bir baksan taş gibi ağır
Boynun sallar durur yelesi yağır
Kulakları örtük duymaz çöp adam.
Tembellik huyudur çalışmaz işte
Hep yan gelir yatar hekimdir dişte
Döker pisliğini utanmaz çişte
Buralar senindir aymaz çöp adam.
Her kesim bir tane fidanı diker
Ömrü kısa olan görmeden gider
Cana ettiğini mutlaka çeker
Bu dünya sana da kalmaz çöp adam.