Özlemek nedir bilmezdim camların arkasından seni ararken öğrendim
Aşk acısı çekmezdim seni gördüğümden beri kurtulamadım
Şiiri sevmezdim sana yazarken sevdim
İçimdeki ateşi söndürmüştüm sen alevlendirdin
Gözlerden kalbe giden yoldan hiç geçmemiştim senle geçtim
Ben yanmamıştım hiç böyle ama sen beni ateşlere attın
Seni görebilmek için körlüğü hiç saydım
Aynalara düşmanken sana bakıp kendimi sevdim
Ben sana kalbimi verdim sen hançeri soktun
Ne kadar o kalbi delik deşik etsende aşkım
Ne yazık ki o yine senin için çarpmaya devam edecek
İster üzerine sensizlik yağsın ister karşılık bulamasın.
Yinede O Aşkın Gücüyle Atacak.