Esti gönlümün rüzgarı kabaran denizin dalgalarına
Yavaş, yavaş çekiliyor bir boşluğa akıntıya
Yaşlı bir gemi gibi açılmış okyanus açıklarına
Bir gün bu gemi demir atacak ebedi sonsuzluğa
Doğdu bir sabah güneşi yavaş ,yavaş giriyor buluta
Her akşam yatıyorsun ne gelecekler ne umutla
Bir gün düşündün mü? Gideceksin iki kollu tabutla
İşte yolculuk başlayacak ebedi sonsuzluğa