sen gidince, çok kötü şeyler oldu
ilk önce
bu şehri büyük bir sessizlikle terk ettim
yolda gördüğüm her tabelada ağladım
Allah'ın uzayan tırnakları kadar uzağa gittim
bir kapı aradım
bu buzlu camı darmadağınık bırakacak bir kapı
bir anahtar buldum bir kilit kaybettim
geri döndüm
geyşasını yitirmiş bir dana kadar
yalnız, çaresiz, kimsesiz ve yalnız hissediyordum
döndüğümde hiç kimse bıraktığım gibi değildi
hiçbir şeyi anneme anlatamıyordum
annem anlattıklarımı ağlayamıyordu
ağlaşamıyorduk
sonra ömrümden bir sene yediler
neden dediğimde, neyse..
olsundu, veda öncesi fedam olsundu
bil, Ellanie!
ben değil
onların haysiyetleri sınıfta kaldı
(20:37)