Akarmış yaş
Hüzün damlarken toprağa.
Veda ederken sevgili, umutsuz yarınlara.
Bir cenin ana rahminden koparken,
Belirsiz kucaklara.
Ve
Bir kurşun yerken Mehmetçik anlına,
Akarmış yaş,
Gözlerden fışkırırcasına.
Yanarmış yürek
Elvedasız zamanlarda gidince sevgili,
Adressiz bir mermi koparınca Mehmetçiği,
Ana kucağından,
Bir yârin yamacından, temelli
Ve
Hesapsız kalemlerce parsellenirse yurt eli
Yanarmış yürek
Yanarmış köz gibi.
Çağlarmış neşe
Bir bebeğin gülüşlerinden,
Doğarken gün sabaha,
Ruh ayyuka çıkarmış paylaşılırsa,
Bir lokma ekmek umutsuzluğun,
Gariban sofralarında.
Ve
Vatanın her karış toprağında,
Çağlarmış neşe
Bayrağın gölgesinde
Özgürlük huzurluysa.