erguvan dedin
bahara benzeyen o gülüşündü
yağarsa yağsındı yağmur
ıslanırsak ıslanırdık
üşürdü gözbebeklerimiz
ısınırdı-sarılırdı birbirine
senden gelendi sevinç ve hüzün
ellerindi-erguvan dedin
sana bakmalara doyamıyordum
gözlerini sevmelere
sabah olsun istiyordum
yanımda kal, sabah olsun
uyan ve güneş dolsun odama
yalnızlığımdı- yoktun
kaçıncı geceydi - ömürdü sanki
kaçıncı tan yerine tanıklığımdı
sensizliğimdi
yağmur en çok da gözlerindi
gelip gidişlerinde hep ıslak
önümde çırılçıplak duran
o insan yüreğindi öptüğüm
bir papatya tarlasında bulmuştum seni
kıştı- soğuktu ellerim
tuttun bahar geldi -hüsnüyusuflar
yaramdan öptün -daha büyümemiştim
erguvan dedin
en çok sana yakışırdı gözyüzünün mavisi