Demiştim aslinda...
İnanmiyorum rahat uyuyacağina,
Çünkü biliyordum
Okudugum herbir şiir,
Gelip konacak yanaklarina
Islanan yanaklarin döndürecek seni
Bir o yana
Bir bu yana
Kalktiğinda bir kabus göreceksin
Çünkü, uyanmiş olacaksin.
Ben yaninda değilim artik
Öpücüklerim bitmiş olacak.
Binlerce şiir yazarim bu akşam
Haydi sen git!
Geri getirecek melekler seni
Kürdili hicazkar makamindan bir gazelle
Sen Zeybek kizina
Sen uykulu olacaksin Zeybek dillim.
Onlar seni taşiyip şiir kollariyla
Bana serpecekler
İşte, o zaman uyanirsan eğer,
Hayır!..
Uyanma!
Çünkü istemiyorum bir ayrilik daha...
Zaman, bitecek...
Uyandiğina ve ayrilacağimiza
Üzüleceğiz.
Üzülmek düşmesin bize sevgili...
Boğulsun denizler ortasinda
Dalgalara yem olsun
Kapişsinlar köpek baliklari
Biz onlari, seyrediyor olalim gökyüzünde.
Ve bu akşam, uykulu haline bakarak
Bir kitap yazabilirim
İçi şiir dolu
İçi seni uyandiran.