Unutamıyorum dediğin yürek acısıdır
İçten içe kanar da durur
Her nefeste yeniden deşilir ya, kapatamazsın
Yaşlı gözlerin uzak denizleri arar hep
Baktığın her denizde onun gözleri
Gördüğün her gülümseyişte
Sevgilinin dudak uçlarıdır yüreğine batan
Elele gezdiğiniz o sakin sokaklarda
Sevgilinin ayak izleri kalmıştır diye
Eğilip öpesin gelir de dayanamazsın
Mektuplarını okursun sen de kalan
Binlerce kez ölürsün de satır aralarında
Bir an bile dinmez acısı yüreğinin
Ve gün gelir anlarsın ki
Nicedir ağladığın
Onun gidişi değil; kendi çaresizliğindir.
.