Çaresizlik adına yaşanmış tüm gerçeksizliklerden
Yoluma çıkmış her türlü berbat çirkinliklerden
Adını bile söylemeye cesaret edemediğim düşlerimden
Hatırı sayılır üzüntülerimden geriye ne kaldı
Yalnızlığımın kanatları altında ebedi yolculuğuma
Bir yol arkadaşı bile edinemedim neyleyim
Üstü kapalı yalan sevdaların derdinden
Yalıçapkını bakışlarından kaçmaya meyilliyim
Ağlamaklı geçen her gecenin mahsun nefesinde
Gizlenmeye çalışır ama saklanamam her seferinde
Artık yıldızları saymayı bırakmak istiyorum
Bir martı özgürlüğüyle kendimi bu hayattan
Sevgisizliğin tüketilmişliğinden ruhumu silmek istiyorum
Sanmayın sakın bunu da kaderdendir
Canına yandığımın ilâcı yok üzüntüm kederdendir
Hapsolur giderim ben de yokluğunun sonbaharında
Anlatamam kimseye çünkü bütün kabahat bendedir.