Kimse Yok
şimdi kimse yok, şimdi kimse
aramıyor güzlerde kalmış anılarını
yalnız ben varım kimse yok şimdi
bir uçak gökyüzünü yalıyor arzuyla
uzak ormanlarda kökler yeniden
derinlere çekiyor toprağın özsuyunu
şimdi kimse yok ben varım yalnız
durgun su
şimdi kimse yok yalnız ben varım
ben varım yalnız şimdi kimse yok
bir adam kurbağalara bakmaktan geliyor
bir adama bakıyor can çekişen kurbağalar
kadınlara bakıyor yalnız adamlar
düştüğü yerde kalıyor her damla
denize bir taş attım herkesin yerine
halkalar bitene kadar bekleyeceğim
birbirine usulca ekleyeceğim güzleri
gün bitmiş, ufukta güneş sönmüş sessiz
şimdi kimse yok yalnız ben varım
şarkının bitişiyle ilgilenmiyor insanlar artık
şimdi kimse yok yalnız ben varım
benim bitişimle ilgilenmiyor kurbağalar
yağmurdan yıkılıyor bulutların en eskileri
üstümüze yıkıyor gökyüzünü yağmurlar
zamanda alabildiğine ince bir çizgi
şimdi kimse yok yalnız ben varım
az sonra ben de yokum yağmurun bittiği