Seher vaktidir, bir bülbül ötmekte.
İyi dinle, acep ne söylemekte?
Sanma ki, birşeyler gevelemekte.
O kendi dilince, şükrünü etmekte.
Rızkını arayıp, hep istemekte.
Verilene şükrüyle, nasılda ötmekte.
Şu kısacık ömründe, nede çok gezinmekte.
En güzel sesiyle, tüm ruhları titretmekte.
Haykırıp sevgisini, aşık ruhunu göstermekte.
Dağlar taşlar bile, dikkat kesilip dinlemekte.
Aşık sese, gürleyen akisle cevap verilmekte.
O sese, cevap veremeyen aciz ruhlar üzülmekte.
Kim bülbül misali, şükrünü eda edebilmekte?
Kim kısacık ömründe, hep O aşkı hissetmekte?
Kim ruhunda bir değil, binlerce titremeyi işitmekte?
İşte bülbül misali o da bizleri Hak aşkına hızla çekmekte.
Kimdir o kişiler diye pek düşünülmekte.
Tanırsınız onları, onlar hep gelmekte ve gitmekte.
Hiçbirisi kalıcı olmadı bu geçici misafirlikte.
Aydınlatıp çınlattılar dönemlerini hep aşk akisleri ile.
Onlar gitselerde aşkları sonsuzdur hep hissedilmekte.
Hak aşkları ölümsüzdür, akisleri hissedilir hep yürekte.
&
İstanbul � 02.02.2006
Çağlar Aşık � Aşkın Akisi
.