Ben ilkokul talebesiyken okulumuza gelirdi yılda bir kaç defa. Kolundaki genç yürümesine yardım ederdi. Gözleri görmüyordu. İnce uzun saplı sazını alır, kendi şiirlerini seslendirirdi. O zamanlar içindeki derin felsefeyi, güzellikleri pek fazla anlamadan ama pür dikkat dinlerdik.
Adı Aşık Veysel'di. Ankara'nın bütün kazalarını dolaşır, geçimini sağlardı. Allah'tan nice değerli insanını, sanatçısını yaşamdan kırgın ve incitilmiş yollayan yurdum onu yaşarken onurlandırabildiği sanatçıların arasına koyabildi. Geç de olsa.
Dost, dost diye nice nicesine sarıldım
Benim sadık dostum kara topraktır
.
Karanlık dünyasında kalbi kör kimler yazdırttı bu dizeleri ona kimbilir.
Dost kelimesi. Çok sık kullandığımız tek bir hece... Çoğunlukla bulamadığımızdan yakındığımız, ya da bozuk para gibi harcadığımız doyumsuz zenginlik. İçinde sevgi, vefa güven barındıran yaşam şanslarından biri. Dünya yaşamımız bittiği zaman geride kalanlara bırakabileceğimiz en büyük miraslarımız arasında.
Geçenlerde anı hanemde dolaşırken bir şiir geçti elime. Bugün çoğunu kaybettiğim ama kalbimde bütün varlıklarıyla yaşayan dostlarımın bana bıraktığı çok güzel bir miras.
1970 lerden beri dostlarla şiir müzik toplantıları yapardık. Bursa'da, Ankara'da İstanbul'da. Doyumsuz saatlerin nasıl geçtiğini anlamazdık. 1990lı yıllarda kısa bir süre İstanbul'dan ayrıldım. Dost meclislerine katılamadım.
Bir akşam Bursa'da beni anmışlar. Allah çok uzun ömürler versin büyük şaiirim, üstadım Bekir Sıtkı Erdoğan bir peçeteye içinden gelen iki dizeyi yazıvermiş. Peçete elden ele dolaşmış herkes iki satır ilave etmiş. Ortaya doyumsuz bir şiir çıkmış. Yıllar sonra bir karşılaşmamızda muhterem hocam Bekir Sıtkı o peçeteyi bana verdi.
Bekir SITKI Erdoğan.; .Düştün yola dost alemi efkare bıraktın
Bin pare bölüp bizleri bin pare bıraktın..
Orhan Ete.. Bilmem ne yapar neyleriz bu onmaz acıyla,
Ardında huzursuz nice avare bıraktın.
Bekir Sıtkı.. Varlığın bize yepyeni bir imkan olacaktı
Heyhat bu imkanı ey dost ellere bıraktın.
Orhan Ete.. Ben derdime her çareyi dostluğundan umarken
Sen gittin bizi böyle biçare bıraktın.
Hüseyin Tansever.. Sevdik seni dost öyle ki hem canı gönülden
Besbelli sen dostları dildare bıraktın.
Bekir Sıtkı.. Erken gidiyorsun ama ey dost
Asla feri sönmez nice seyyare bıraktın.
Bekir Sıtkı Hocam ve ben kaldık o günlerden. Ona bütün kalbimle uzun ömürler diliyor, sonsuz sevgi saygı ve minnetlerimi yolluyorum. Ben ne şanslıyımki Allah hüzünlerin yanında böylesine güzel insanlarla beraber olabilme imkanını verdi.
Onların bu paha biçilmeyen dizelerine mahçup iki satırla seslenmek istiyorum.
Gittiniz bir başka dünyayı güneşle aydınlattınız
Ayrıyız ama bana dostluğunuzla sonsuzu bıraktınız.