Yaşadığın dünyaya bir baksaydın,
Beni sert topraklara atsaydın,
Sıcacık kollarınla keşke sarmasaydın,
Şimdi çok üşüyorum anam..
İlk adımımda çelme taksaydın,
Yoluma kocaman taşlar koysaydın,
O güzel ellerinle tutmasaydın,
Şimdi çok sık düşüyorum anam..
Verdiğin o güzel nasihatlar,
Hepsi çoktan olmuş masal,
Ya insan dediğin insanlar,
Şimdi çok üzülüyorum anam.
Bana armağan ettiğin beni,
Harcıma kattığın sevgiyi
Bütün ümitler kırılsa da seni,
Seni çok seviyorum anam
.