Bitmiştim;
Bir hazan akşamı, bitmiştim.
Ama,son kez uğradım sana,
Bitmişliğin ispatı için yanındaydım bu kez.
Ne sendin konu,ne de ben bu kez.
Sadece bitmiştim ben.
Bunu gözlerinde görmek için gelmiştim,
Tutturdum eline bir hançer,
Durma! Durma ellerindeyim artık,ne yaparsan yap!
Açtım sana yüreğimi,
En kuytu hücresine bile vur,diye haykırıyorum.
Ellerindeyim artık,durma, vur,susma!
Bitmişliğim,senin elinden olmalıydı.
Ama, hançer neki o gözlerinin yanında?
Hançer ne ki,o bakışların arasında?
Ben açtım yüreğimi,durma hadi al, hançeri sapla.
Etraf çok sessizdi,
Karanlık,sis, her taraf kara bulut,
Vakit gitme vaktidir, kıyamet sessizliğiydi bu.
Kıyamadı dedim,vuramadı sevdiğim.
Benden sana helallik olsun öyleyse,
Başka söze hacet yok.
Madem kıyamamıştı sevgili,
Gitmeliydim artık.
Derken,
Ben, bu duygulardayken,
Sırtımı döndüğümdeki o müthiş acı, beynimdedir halen
Evet, sen,
Bana kıyamadı, yapamadı dediğim sen.
Beni sırtımdan bıçaklamıştın.
Oysa ben,seve seve bağrımı açmıştım.
Sen,sırtımdan bıçakladın.
Seni yine yanlış tanımıştım.
En son hediyeydi,
Söz dinlemeyen bu yüreğe bıraktığın.
Ey yüreğim!
Sırtından bıçaklandın, yara aldın, kanadın,
Lanet olsun sana kalbim, bu senin layığın,
O halde bile akıllanmadın.
O günden sonra ben, ne mi yaptım?
Bense,o hançeri bile halen çıkarmadım.
Senden kalan son parça diye,ömür boyu sakladım.
Sırtımda kalan, o hançerle yaşamayı öğrendim,
ÖLMEDİM.
Hançerinle hayattayım,
Ölmedim,ayaktayım.........
Çiçek