Kimse çıkar için çalmasın kapı
Madde gardaşlığı bozar etbette
Mananın yerine madde oturmuş
Doğrudan ayrılan azar elbette
Gönülden dostluğu kağıda döksek
Çullanır üstüne ezer elbette
Kavanozun camı kırıksa eğer
İçindeki dışarı sızar elbette
İnsanı insana mahcup ediyor
Nefse köle olmuş gurur elbette
Söz deyipte geçme mermi gibidir
Fizanda insanı vurur elbette
Menfaat uğruna insanlar bu gün
Kazmayla kuyunu kazar elbette
Bir söz söylenir kurşundan beter
Hayat düzenini bozar elbette
Darda kalsan eğer elin tutulmaz
Kalem gibi tutp kırar elbette
Pınar olup aksan suyun azalsa
Bir anda bendini yıkar elbette
Yıllarca doğruyu söylesen dursan
Anlatsanda dilin kurur elbette
İnsan mayasında hamuru bozup
Ekmeğe katarsan çürür elbette
İyilik yaparsın geçmişte kalır
Hatırı bilinmez gider elbette
Madde ile mana bir yerde olmaz
Anında dostluklar biter elbette
Bin iyilik yapsan birde yok desen
Hatır unutulur küser elbette
Birde senin başın öne eğikse
Selamı sabahı keser elbette
Ucubeye dönmüş bu gün insanlar
Sözü söyleyemez yüze elbette
Arkandan konuşup yüzüne güler
Baharı döndürür güze elbette
Hayat sirke olmuş gelmiş sofraya
Tadını tuzunu bozar elbette
Küçücük bir sinek konsa üstüne
Mevzu ömür boyu uzar elbette
Yapar yaptığını düşünmez sonu
Başına yıkarlar hanı elbette
Gözünü kırpmadan basar tetiğe
Korkmadan alırlar canı elbette
Yıllarca beraber yaşadığımız
Kırarlar yorarlar canın elbette
Herkesin derdine koşsan ömrünce
Çıkarsız sorulmaz sanın elbette
Bu zaman ahir unutma dostum
Yanında olmuyor baban elbette
Öküzün yerine geçmek istesen
Çok görülür sana sapan elbette
Madde ile dostu ölçersek eğer
Kilo ile dostluk olmaz elbette
Duyguları maddeye köle edersek
Hayatın anlamı kalmaz elbette
Merhametle iyilik yaparsak eğer
Dertlerden beladan korur elbette
Güçlüler düşenin elinden tutsa
Bu devran bozulmaz yürür elbette
Bilki yoktur elbet dilin kemiği
Sevgide nefrette bizden elbette
Ayakta durmaya mecalin yoksa
Seni taşımayan dizden elbette
Manaya uzağız maddeye köle
Anlasak olmazdı izi elbette
Kalplere doldursak aşkı sevgiyi
Ömrünce bitmezdi hazı elbette
Doğrularla olan doğruyu bulur
Böyle olsun senin yolun elbette
Derdine dermanın bilki dostlardır
Gönül bahçesinde gülün elbette
Güven yosun tutmuş kalpler kırılmış
Acaip devire geldik elbette
Zaman hepimize ders verir oldu
Kırılmış kalpleri gördük elbette
Konuşuyor herkes hüküm olmadan
Manası kalmadı sözün elbette
Verilen vaatler hükümsüz şimdi
Ferleri tükenmiş gözün elbette
Kimse konuşmasın boşu boşuna
Günümüzde düzen bozuk elbette
Kaybettik onuru dürüst olalım
Sahte halimize yazık elbette