Seni sen gibi yaşatıyorsam içimde
Beni ben gibi öldürüyorsam boğup hayallerimi,
Senin yüzünü görüyorsam her kadının yüzünde,
Senin nefesini hissediyorsam esen her rüzgârda,
Yokluğunda prangalar sıkıyorsa boğazımı,
Sana aşkı anlatamam, sen hisset canım aşkı.
Hani! Hani seni ilk gördüğüm gün var ya.
İlk ağladığın gün karşımda
Yüz yüze konuştuğumuz.
O gün mü başladı her şey ne.
İlk kez ellerini tuttuğum,
İlk kez dudaklarını öptüğüm,
Sonra:
Nasıl büyüdü her şey mahcup gözlüm.
Nasıl dağlar gibi büyüdü.
Sevdim, sevdimde seni.
Seni buldum kendimde.
Söylediklerime bakma gülüm,
Ben kendimi değil,
Seni sevdim ümitsizce.
Ne seni unutabilmem mümkün,
Ne sana olan aşkını silmek kalbimden.
Ne unutabilmek ellerinin sıcaklığını
Ne ıslak dudaklarını silmek dudaklarımdan
Hani! Hani var ya.
Bir kadeh içkide sırıl sıklam sarhoşluk.
Bir avuç hüzünde gözyaşları
Islak bakışlarda ayrılık
Karşı pencerede seni görmeyeceğim artık.
Yağmur altında ıslanmayacağım seni göreceğim derken.
Saatlerin geç olmasını beklemeyeceğim hiç.
Kar yağarken üşümeyeceğim seni beklerken.
Bir kadeh içkide ortağım olmayacaksın,
Acıları içerken yudum yudum.
Ağlamayacaksın.
Belki de hiç hatırlamayacaksın,
Yaşlı yorgun bedenim hissederken sıcaklığını,
Sevgimi değil aşkımı boşalttım kalbine.
Ama sen anlamayacaksın.
Her yıl bu mevsimde yağmurların ardından,
Bir çiçek açacak toprağımın bağrında.
Aşık olduğum yasemin çiçekleri.
Güneşi tekrar görebilmek için seninle.
İlk günkü gibi.