Seninle başlayan senli gezegenden,
Seni tanımadan öncesine dönüyorum.
Meğer ne kadar anlamlıymış senden öncesi
Ne kadar sorunsuzmuş sensizlik..
Sen, milat olmuştun benim dünyamda.
Senden öncesi, ve senden sonrası.
Bir devrin kapanıp bir çağın başlaması misali...
Çağdaş bildiğim senden, çağdışı bulduğum zamana
dönüyorum ve bu dönemece milat diyorum.
Duygularım yıprandı, hislerim hırpalandı senin dünyanda.
Eylüllünde çiseleyen yağmurun toprak kokusuda güzel değil artık
Çiçeklerin bile eski renklerini kaybettiler teker teker
Ben menekşelerimin rengarenk, papatyalarımın bembeyaz olduğu,
Temizliğin doğallığın kirlenmediği sensizliğe gidiyorum..
Oysa, senden öncesi amaçsızca yitirilen zaman gibiydi
Senden sonrası vardı sadece, öncesine nankörlük ettiğim.
Cennet bahçene almıştın, cehennem olduğunu geç farkettiğim
Ben artık yerçekiminin olmadığı atmosferinden çıkıyorum.
Ben, dört mevsim yeşilimin solmadığı gezegenime uçuyorum
İşte gidiyorum ışın hızıyla çağı delercesine.
İhanet ettiğim dünyamdan, özür dilercesine
zamana dur, yıllara geri dön, dercesine
Gidiyorum işte, MİLATTAN ÖNCESİNE..