Martılar
yalnızlığımda kanat çırpan martılar
yalnızlığıma benimle bir ağlarlar
bir vefalı arkadaşı andırırlar
yalnızların arkadaşı garip kuşlar
sanki dertleri var bağırıp dururlar
belki de dinleyenleri avuturlar
dertten az da olsa uzaklaştırırlar
yüreği alıp demden deme salarlar
gönül ister mi hiç acı çekmesini
onlarda bulamamış yitirdiğini
ikimizde kaybettik sevgilimizi
vurmuş kader kırmış ümitlerimizi
ağlayın martılar mağlup halimize
sizinde yalnızlık düşmüş hissenize
söyleyin kim ortak olsun derdimize
her gün daha da çökmesin üstümüze