Gönül kıyılarıma vurur
Yalnızlığın.
Hatıralarımızın
Boynu bükük
Gezerken kıyılarda,
Yaşam
Sahipsiz kalmıştır,
Acımasız zamanda.
Çaresizliğin elinde,
Keskin kılıç.
Bölük-pörçük eder uykularımı.
Yüreğimi koparıp,
O meçhule atarlar.
Dayanılmaz bir sızı kaplar
Upuzun geceleri.
Cellatların ellerinde yağlı ipler,
Hayalini de
Alıp götürürler...