Ben evlenirken
16'sındaydı kardeşim
Şimdi damat yaşında
Araba ve yavuklu sevdasında
Sonra abimin saçları siyah; eşi kaşık kadar suratlı, kırılgan,
Şimdi yeğenimin sesi çatal..
Azıcık müzik azıcık duman azıcık gülüş yeter..
her yaşta kayarız düğünümüze..
ilk denediğim gelinliği aldım..
öyle şaşırdım ki, yenisini denesem yığılıvereceğim
incecik mahçup sesim bile şimdi kalınlaşmış
bana sorsan dün evlendim..
Bakışlardaki mutluluk aynaları kandırır.
Tanımazlar bilirim, canciğer oldular
Tanımazlar bilirim buzdan bıçaklı..
Acısı henüz tadılmamış.
Yakınlaşınca insan insanı çeker.
Ya düşman olursun ya sırdaş
Yaşamak alışmak mı?
Kimbilir kimler öldü o günden beri
Üçü içimi yakar; üçü birbirinden öte
Hocamdı, düşmanımdı; davamdı..
İçim acıdı; eski dostun
Hoşçakalını anlamamışım
Oysa elleriyle yüzümü tutmuş..
Çocuklarım dokularımda..
Bugün farklı mı?
Ya da bir sonraki on yılda..
Aynı yolda yürümek zor..
Iyi günde kötü günde..
Kötü gündekiler çözülmüş..
10 yıl sonra yine kendimi izleyeceğim,
Sayacağım ölenleri, kızacağım..
Şaşıracağım büyüyen sevgilere, yitenlere
Ailem hep kalacak kırık dökük..
Belki 20 yıl sonra kayıplar yerleşecek yüzüme
Sahi bu kadar yitirince
Aynadaki kim olacak? ..