Gülüm!
Ben seni ölümününe sevdim,
sen ise öylesine...
Ben imkansızı imkan etmeye çalıştım,
Sen ise imkansız sevdamızı yok etmeye...
Şimdi mutlu musun bensiz,
Bana sorma benimkisi imkansız...
Evet! Yoksun ama ne değişir ki,
Ne engeller seni yaşamamı,
Ne engelleye bilir ki seni ölümüne sevmemi.
Ben seni sensiz de yaşarım gülüm,
Sen yokken de tutarım ellerini,
Sen yokken de bakarım gözlerine,
Sen olmasan bile sarılırım doyasıya.
Sen olma ne fark eder,
Ben seni sensiz de yaşarım,
Bunu engellemen imkansız...