İşte böyle dost,
Kavruk türkülerin
Kurşunlanmış sevdaların
Hasret gönüllerin adamıyım ben.
Bazen adam gibi adam,
Bazen de delidolu, asi,
Ama hep gülen.
Kar altından fışkıran çiçek gibidir
Gülücüklerim.
Tek dostlar ağlamasın,
Üzülmesin, karda boranda...
Bilmesin kimse,
Kavruk türkülerimi,
Delik deşik sevdalarımı,
Hasretliğimi,
Bende kalsın.
Ben üzülürüm,
Ben ölürüm,
Siz gülün dostlar,
Siz çok yaşayın emi�