Sonu yok,
dertlerin, gamın, kederin.
Sonu yok,
ayrılıkların, yalnızlıkların.
Tıpkı,
dostlukların, aşkların, gülücüklerin
sonu olmadığı gibi...
Gözyaşlarının da sonu yok,
tutkunun da...
Neylersin dost;
Yaşamanın da sonu yok...
Ama aldırma,
sev yine de, delicesine.
Sonu ayrılık olsa da...
Birlikte baş koyduğumuz
bu sevda yolunda,
ölüm bile vız gelir can,
ayrılık ne ki?
Gül yine de,
çıldırmışçasına.
Sonu gözyaşı olsa da...
Umut ekmeğin olsun dost.
Diner elbet, göz yaşların.
Biter elbet, hasretliklerin.
Sağalır yaraların...
Ağlama sen...