Sandım ki
Canevimden yandım senin közünle
Sandım ki ateşi bahardan aldın
Dalarken hayâle tatlı sözünle
Sandım ki arıdan çaldığım baldın.
Saçların savrulup seher yeliyle
Dolandı boynuma her bir teliyle
Sürükleyip sonra aşkın seliyle
Çamur deryasında aklımı çaldın.
Yanakların sanki bir yaban gülü
Sözlerin mest eder duyan gönülü
Kovup ta dalında öten bülbülü
Neden beni yaban ellere saldın
Hani ayna idi gözüm gözüne
Hani erişmiştik ruhun özüne
Nasıl inanıp ta elin sözüne
Viran bahçelerde çaresiz kaldın.