Sensizlik
yine hüzünlü bir akşam üstü
ve yüreğim buruk
gidiyorum karanlıklara doğru
ne gideceğim yer beli
nede söyleyeceğim söz...
elimde kırık dökük mekuplar
yüreğmde sonbahar esintisi
ve kar yağıyor üstüme hazin hazin...
şimdi aşkın bittiği yerdeyim
içimde kar taneleri
içimde ihtilaler kopuyor
yanlızlığın bu kadar zor olduğunu bilmezdim
ellerimi uzatıyorum ötelere
seni arıyorum
ve ay doğuyor üzerime
adresler seni saklamış
yollar yanlızlığınla kapanmış...
ve kar yağır karlıovaya
içimdeki fırtınalar estikçe esiyor
ne gülün dikeni nede kar taneleri
bana ıstırap veriyor...
bana ıstırap veren senin yokluğun
ve aniden gidişinn