Yaşamdan soğuttu insafsız,beni,
Satlığa çıkardım,kalpsiz bedeni,
Geri döndüremezsin artık,gideni,
Böyle mutsuz,mutsuz gülüşüm ondan.
Önce ümit verdi,çok sevdim onu,
Bütün mısralara etmiştim konu,
Nerden bilseydim,hüsranmış sonu,
Susuz bir gül gibi soluşum ondan.
O varken bahçemde güller açmıştı,
Kederli gönlüme neşe saçmıştı,
Bir bülbül misali,gülden kaçmıştı,
Ağarmış saçımı yoluşum ondan.
Günahsız kalbimi düşürdü zara,
İçim hicran dolu,çiğerim yara,
Yargısız,günahsız çektiler dara,
Hergün bir kaç defa ölüşüm ondan.