Keşke insan yerine ağaç olsaydım
Dikilseydim yıllarca oturmayıp
Saçım kışın dökülüp yazın çıksaydı
Meyve verseydim insanlara
Aşk mekanı yapsaydım aşıklara
Anne babaların ikinci baharlarını yaşatsaydım
Geceleri yıldızlar gönlüme değip
Sabahları güneş kollarımda doğsaydı
Gölge olsaydım kuzu ve çobanlara
Ney sesi beni mest etseydi
Tırnağım ısıtsaydı üşüyenleri
Hayvanla böcekler omzuma çıkıp
Bütün kuşlar saçıma konsaydı
Tüm çiçekler koksaydı yanım başımda
Sizlere aşık oldum diyebilseydim
Özgürse ve korkmadan
Bulut gözyaşlarını içip
Gökkuşağıyla dans etseydim
Bakışlarla da olsa sevişseydim onlarla
Dimdik dursaydım çürümüş toplumun çektirdiklerine
İnsanları uyutup tek ben ayakta kalsaydım
Fidan gibi doğup
Koca çınar olarak ölseydim.