Hak kuluna hışım eylemez kul kendi düşer cefaya,
Nefsin seni dinler amma, Hak'la coşan dil olursa
Her an zikir eyle Mevla'yı atma kendini sefaya,
Daim yüzün güler amma, göz yaşların sel olursa.
Uyma nefse atar seni ummadığın bir cefaya
Verilenin şükrünü bil salma kendini sefaya
Umudu kesme Mevla'dan bağla kalbini esmaya,
Her kul sözü dinler amma gülde öten dil olursa.
Bir canda noksan görürsen ört halini yüze vurma,
Kullara doğruyu söyle bir aybın özünü sorma,
Kulağını ver özüne kendi nefsini hoş görme,
Ağlayan kul güler amma, gözyaşları sel olursa
İlimle kendine yön ver cehalette ısrar etme,
Cahil sana yön verirse aklın koru hisle gitme
Hakka bağla can özünü yaprak gibi solup bitme,
Bir kul hakkı bulur amma, hak hak diyen dil olursa