Ne mülkünde gözüm var ne de kul cemalinde,
Ben bir yaralı kulum beni affeyle Rabbim.
Ne bir hulk,de gözüm var ne de dil kemalinde,
Ben bir yaralı kulum beni affeyle Rabbim.
Güz geldi hazan vurdu samyeli ver mir vefa,
Gönlümü müzeyyen kıl ahrette verme cefa,
Zikre tabi et beni hayatım bulsun safa,
Ben bir yaralı kulum beni affeyle Rabbim.
Sofi çayı dağıtır sevda dolu demlikle,
Beni bana bırakma bendeki bu benlikle,
Ruhum yorgun can bezgin göz yaşarmaz kemlikle,
Ben bir yaralı kulum beni affeyle Rabbim.
Hayat çok erken bitti saniyeler ard arda,
Dünyaya meyl etmeyip Hak için yanan kârda,
Kulu yaratan güzel kulu bırakmaz darda,
Ben bir yaralı kulum beni affeyle Rabbim.