Gül bağında gülen kul, gül yaprağı dermiyor
Yaban gülü derse de, cana fayda vermiyor
Kulun kalbi kör olmuş hakikati görmüyor
Eller gülmüş ne fayda, benim sevdiğim gülsün
Gül yoluna dalan kul,gülün elinde ölsün
Sahralarda gezinen, şahin semayı bilmez
Gül elinde yanan kul gülün ahından ölmez
Sinedeki yarayı, tabip görmeden silmez
Eller gülmüş ne fayda, benim sevdiğim gülsün
Gül yolunda kalan kul,gülün elinde ölsün
Bülbül güle âşıksa, yakıp od, la süzerler
Gonca açan dalları, gül emriyle düzerler
Densiz konuşan dili, adap ile üzerler
Eller gülmüş ne fayda, benim sevdiğim gülsün
Gül yolunda solan kul,gülün elinde ölsün
Maşuka can vermeden, hakikate erilmez
Her gördüğün gül şana, sır bilmeden girilmez
Gönül aşkla yanmazsa, kula hizmet verilmez
Eller gülmüş ne fayda, benim sevdiğim gülsün
Gül yolunu bulan kul,gülün elinde ölsün