Yıkıp viran ettin gönül köşkümü,
Beni nar eyleyip çöle bırakma.
Okyanusa saldım kırık keştîmi,
Beni yar eyleyip sele bırakma.
Yüküm yüklü kervan vardı pazara,
Avcı vurdu yara aldım kazara,
Dertli kullar her gün gider mezara,
Beni kör eyleyip ele bırakma.
Yaylalardan soğuk sular akmıyor,
Ağlasam da bu gözyaşım çıkmıyor
Gam çekene gamsız kullar bakmıyor
Beni kal eyleyip dile bırakma.