Ağacımdan dökülen her yaprak
Kendi şiiriyle karışırken
Güzümün rüzgarlarına
Onları toplayıp kucaklayasım gelir
Gözümün yaşlarıyla; yasla
Yapraklarım dökülse de yere
Basamam onlara yine de
Bensiz kurumasınlar diye
Dökerim gözyaşlarımı üstlerine
Yeşerirler belki böyle diye