Akşam gri bır tül gibi iner
Hüzün ve hasretin üzerine
Sokak hazırdır yorgunluğuyla
Gecenin yalnızlığına
Gündüzün unuttuğu bir kadın
Yaşarken binlerce kez aynı geceyi
Hep birini bekler körleşmiş pencerede
Sorar geceye sorar dilsiz kaldırımlara
Onca zaman beklediğim
Benim evimin ayak sesleri nerde
Sigaranın dumanı alkolün buğusu
Bilir belki kadının aradığını
Ah bir kapı çalınsa
Uçsa kadının yorgun yüreği pırpırlansa
Sevgisi acılara belenmiş
Fidan boylu hayırsızı seslense
Anne kapıyı aç ben geldim dese.