birine güvenirsiniz..
içinizi dökersiniz.
hoooop..
birde bakmışsınız ertesi gün o anlattığınız,
konusu geçenin dilinde hesap sormaya dönüşmüş..
incinirsiniz.
hayal kırıklığı sarar içinizi..
incitmek istersiniz.
tövbe dersiniz sonra..
tövbe !
peki tutabilecek misiniz sözünüzü ?
sanmıyorum.
insanız yahu..insan !
ona güvenme buna güvenme..
peki kime güveneceğiz biz ?
''hay dilimi eşek arıları sokaydı da konuşmayaydım ..
sana ne kimin nasıl olduğundan..'dediğiniz de çok olmuştur.
öyle ya robotsun sen.. robot !
bir anlık duygusallığa kapılıp niye döküyorsun ki içini..
sen sadece dinlemeye programlısın..
ister üzül..
ister sevin..
ama sakın duygularını belli etme !
arap saçına çevirseler de seni sakın konuşma !
sadece dinle..
sadece dinle.
bir gün nasılsa pilin biter ,onu da yapamaz olursun.
bilmezler ki kendileri de konuşuyor hep..
üstelik de akşam başka,
sabah başka.