Bir sonbahar sabahına uyanışımız onunla
Kapımda beni izleyen sureti
Ağlamaya hazır çocuk gözleri-bedeni
Her gün oynadığımız piyes
Ayakta kalmak için yiyip içmemiz
İnadına-hala ayakta durabilmek isteriz
Buharı tüten çaya takılan gözlerimiz
Susuşlarımız onunla
Müdahalesiz izleyişimiz akıp giden günleri
Dudağının kenarında asılı bir cümle kimsesiz
Ne o söyler nede ben sorarım bilir
Bahsedemeyiz eksiklerimizden
Beyazları giyenlerden
Renkli günlere dönenlerden
Sessizliği bozacak diye gözlerimiz
Tüm numaramız ortaya çıkacak diye
Boynumuz eğik
Farkındayız gerçeğin
Yaşamak için yok nedenimiz
Eksik-sessiz
Ölümü bekler gibiyiz