Zordur bazen güneşi doğurmak
Kabus görse hani
Bebek içgüdüsüyle
Küçük elleri ellerini arasa
Hayata tutunur gibi
Sığınır gibi bir limana
Bulamasa
Dünyanın bütün kasveti çökse üzerine
Fırlatıp atmak istese yükünü
Şöyle okkalı bir küfür tuttursa
Gelmişinden başlasa
Geçmişe aman dur dedirtene kadar
Tüm gücü bir bakışta arasa
Taşların altına
Otların sapına baksa
Gökyüzünü tarasa
Bulamasa
İstanbul hüzünlü fahişe
Tersi pis hani
Korkmasa
Geceyi ayağa kaldırsa
Yollarda bağıra çağıra dolaşsa
Selam verse tinerciye
Sokak çocuklarıyla top oynasa
Hastane-nezaret fark etmez
Tüm aradığı
Sonu görene kadar
Omuz omuza temassa
Bulamasa
Sessizlik yorar bazen kulakları
Bir çift söz arasa
Sessizliği duymak istese tekrar
Hatırı sayılır dilsizlikler umsa
Ruhu pazar kalabalığında kaybolsa
Arasa çocukluğunu
Bulamasa
Soğuk iğne gibi saplanır bazen ete
İçi buz tutsa
Üşüse geleceği
Kocaman bir çift kol arasa
Bulamasa
Gerek yok daha fazla parçalanmama
Beceremem de zaten
Hayatın kimsesizliği
Hasret bunun adı
Nasıl anlatılır ki