Yüreğinde yaşama korkusu,
Sus pus durur bir kıyıda.
Söyleyemez düşüncesini,
Gözlerini bir açar, bir kapar,
Uyanıkken uyur gibi....
Üstün görür kendini,
Çevresindeki herkesten,
Yaptıramazsın hiçbir iş
Emir gelmezse merkezden..
Dünya parçalanıp olsa yerle bir,
Kıpırdamaz yerinden yüce amir,
Sanırsınız prangalar bağlı ayağına,
Oysa daima gezen odur her kralın saltanat kayığında.
Ağzından alamazsın kesin bir söz,
Yanar yüreği olur köz,
Yine de içmez bir tas ayran,
Olsun diye herkes ona hayran...
Teşekkür sözcüğü yoktur lügatında,
Yalakalık yapan birincidir onun katında.
Övülecek kişi kendisinden yetersiz olandır,
Sağda solda boş boş dolanandır.
Herkesin amirisin sen,
Ne desem ne söylesem,
Dilin kemiği yok ki
Koparıp atsan köpeğe
Bir lokmada yer,et diye.