Herkesin arayıp bulamasığı,
Güvenli bir ana kucağı,
Gerektiğinde sıcak, gerektiğinde serin,
Dört mevsimi yaşatan cömertliğiyle,
Sarıp sarmalar çocuklarını,
Gerçek bir ananın şefkatiyle,
Öylesine güçlü, öylesine derin
Ve Tanrı,
Yukarıdan seyreder onları.
Ve çocuklar,
Böylesine şanslı çocuklar,
Kavrayamazlar ne kadar şanslı olduklarını.
Ana can düşmandır onlar için,
Yırtarlar giysilerini, çekerler saçını,
Isırırlar memelerini…
Huzurun tadını çıkarmak varken,
Yoketmeye çalışırlar birbirlerini,
Kimi dinamit koyar evin temellerine,
Kimi duvarları oyar,
Ananın gözü yaşlıdır,
Ananın yüreği sızlar…