Bir nehrin ayrılık bilmeyen,
Bİrlikte akan kolları gibiydik.
Aynı berrak suyu taşır,
Aynı yatakta yatardık.
Sadece biz vardık.
Yükseklerden düşer ağlardık.
Yamaçlara birlikte bakardık.
Engelleri birlikte aşardık.
Sana karışan bana da karışırdı.
Seni tadan diller beni de tadardı.
Ne oldu da ayrı akar olduk?
Bir bıçak gibi ayıran neydi bizi?
Bulanık akan suyumuz mu?
Doymak bilmeyen kollarımız mı?
Dağların arkasına gizlenen sevgili,
Şimdi ayrı bedenlerde aksakta,
Seninle barışmamız yakındır.
Kolların kollarıma bir denizde, kavuşur.