Akıl, Gece ve Kuşluk
yık der akıl cidar-ı sultayı sinsice yükselmiş ağırdan
orada yazgı duçar sabırsız yık ki yol bulsun suskun sızı
epriyen gözelerinde tenin ruhun can çekiştiği bu gece
saklar hem semâen yazıp şen çınıltısını sesin,
bir mülemmada hacmini saklar içkin kılıp kendine
ve bırakır terütaze türevlerini sözün kuşluğun buğusuna
-öylesine-