Doğrul ruhum, çiy berrağı düşlerden,
Sevdanın derin uykusundan ve ölümden,
Bak işte! İç çekişler içinde ağaçlar
Terk ediyor sabahı öğütlerle.
Usulca tutuşan alazın doğusunda
Yayılır şafak usulca,
Titretir bütün bu boz altın
İlmiklerden örülmüş duvakları.
Usulca, şefkatle ve gizlice
Canlanır sabahın çiçeklenen çanları
Ve perilerin bilge korosu
Başlar şakımaya (çok ender!) bir şarkıyı.